Door het afgebroken coronaseizoen van vorig jaar stopte hij geruisloos als speler van het eerste elftal van vv Bergambacht. Kelvin Potuijt (33) droeg regelmatig de aanvoerdersband, rook meerdere keren aan de derde klasse en vond het nu welletjes geweest. Maar dat betekent niet dat hij nu minder op de club te vinden is. Kelvin treedt in de voetsporen van zijn vader Bert en is trainer geworden. Hij zet zich nu in voor het vlaggenschip van het Bergambachtse damesvoetbal.
“Het is jammer om als voetballer zo te eindigen, maar ik had geen zin meer om nog een jaar door te gaan,” vertelt Kelvin over zijn afscheid bij het eerste. Hij besloot recreatief met wat meer leeftijdsgenoten op zondag te gaan spelen en werd al snel benaderd om trainer te worden. “Rob van Wilgen vroeg me of ik hem wilde assisteren bij de Dames 1. Dit begon nog zonder veel verplichtingen waarbij ik bij één training en op zaterdag aanwezig was. Maar het beviel zo goed dat ik er eigenlijk altijd gewoon was.”
Nu is Kelvin nog maar een dik halfjaar onderweg als trainer, maar hij maakt komend seizoen gelijk een stap. Rob hangt zijn trainersjas aan de wilgen en Kelvin volgt hem op als hoofdtrainer. Hij vertelt waarom het zo leuk is om dit team te trainen. “Het is een jong elftal waar veel potentie in zit en de speelsters zijn leergierig. Bij de dames stond jarenlang de gezelligheid op nummer één, maar nu is dat echt presteren. En natuurlijk is het nog steeds heel gezellig!”
Het eerste trainersjaar van Kelvin wordt natuurlijk getekend door de coronabeperkingen. Er moest lang in groepjes van twee of vier worden getraind, laat staan dat er wedstrijden gespeeld mochten worden. Toch heeft hij niet veel moeite gehad met de afgelopen periode. “De meeste meiden zijn veel later begonnen met voetbal. Zij kunnen met kleine oefeningen nog veel leren en aan hun basistechniek werken. Daarin zijn echt stappen gemaakt en ik ben blij dat ik ze hierbij kon helpen.”
Volgens Kelvin zijn er geen grote verschillen tussen het trainen van mannen of vrouwen. “De meiden raak je kwijt als je de teugels laat vieren en ze gaan gieren of kibbelen. Maar als er gewoon gevoetbald wordt, zijn er geen verschillen. Dit is echt een heel leuk elftal.”
Kelvin was als jeugdvoetballer actief voor Feyenoord en Excelsior en speelde later op hoog amateurniveau voor Sportlust '46 in Woerden. Dankzij die ervaring verzint hij moeiteloos trainingsoefeningen voor de dames. “Ik heb veel oefeningen in mijn hoofd. Het is de kunst om ze aan te passen voor je groep. En om het soms juist simpel te houden.”
Volgend jaar is hij dus hoofdtrainer en hij heeft zeker ambities op trainersgebied. Net als zijn vader Bert, die onlangs enkele jaren het eerste elftal van vv Bergambacht trainde, wil hij cursussen gaan volgen. “Het ligt me, ik vind het leuk en ik ben er een type voor. Ik neem veel mee en heb een goed spelinzicht. Hopelijk kan ik via cursussen nog meer oppikken.”
